Όμως το σύστημα υγείας αυτή τη στιγμή αλλά διέρχεται μία πρωτόγνωρη κρίση που τα πρώτα θύματά της είναι τα άτομα με αναπηρία, με χρόνια και ψυχική πάθηση. Οι προσπάθειες εξορθολογισμού των δημοσιονομικών δαπανών έχουν σχεδιαστεί με άναρχο τρόπο αφού δεν έχει προηγηθεί η καταγραφή των πραγματικών αναγκών της ελληνικής κοινωνίας βάσει δημογραφικών και κοινωνικών χαρακτηριστικών. 

 

Ενδεικτικά στοιχεία: 

- Έλλειψη ιατρικού και εξειδικευμένου νοσηλευτικού προσωπικού σε όλες τις μονάδες χρονίως πασχόντων,

- έλλειψη υγειονομικού υλικού στην πλειονότητα των δημοσίων νοσοκομείων,

- έλλειψη μεταμοσχευτικών κέντρων σε όλη τη χώρα, με κύριο γεγονός το κλείσιμο του ηπατομεταμοσχευτικού κέντρου ήπατος του Λαϊκού Νοσοκομείου, 

- συγχώνευση του μοναδικού  δημόσιου Παιδιοκαρδιοχειρουργικού Κέντρου του Παίδων «Αγία Σοφία» με τη γενική ΜΕΘ που σημαίνει επί της ουσίας κατάργησή της,

- διατήρηση των αγκυλωτικών γραφειοκρατικών διαδικασιών στα νοσοκομεία της χώρας για τη χορήγηση θεραπευτικής αγωγής, τη διενέργεια διαγνωστικών εξετάσεων ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε άτομα με συχνή νοσηλεία (π.χ. νεφροπαθείς, θαλασσαιμικοί)  με αποτέλεσμα την αύξηση των δημοσιονομικών δαπανών και τις αρνητικές επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή των χρονίως πασχόντων και εν γένει των ατόμων με αναπηρία.

 

Η ΕΣΑμεΑ ζητά συνάντηση με τον υπουργό, ενώ στην επιστολή παραθέτει αναλυτικά τα αιτήματα των ΑμεΑ.

  

Η επιστολή επισυνάπτεται.