Στη συνεδρίαση της Βουλής σχετικά με το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού με τίτλο: «Σύσταση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία ‘Ελληνορθόδοξη Ιερά Βασιλική Αυτόνομη Μονή του Αγίου και Θεοβάδιστου όρους Σινά στην Ελλάδα’, ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων, ενίσχυση της ασφάλειας στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, διατάξεις για τον αθλητισμό, απονομή ισόβιας σύνταξης σε λογοτέχνες και καλλιτέχνες έτους 2025 και λοιπές ρυθμίσεις», μίλησε ο οργανωτικός γραμματέας της ΕΣΑμεΑ Ιωάννης Λυμβαίος, εκπροσωπώντας τον πρόεδρο της ΕΣΑμεΑ Ιωάννη Βαρδακαστάνη, καταθέτοντας παράλληλα έγγραφο με όλες τις προτάσεις (επισυνάπτεται).
Το προτεινόμενο νομοθετικό πλαίσιο επηρεάζει άμεσα τα δικαιώματα των μαθητών και φοιτητών με αναπηρία, αλλά και των εκπαιδευτικών της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης. Εκπαίδευσης, Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π. που είναι άτομα με αναπηρία, με χρόνια ή σπάνια πάθηση ή είναι γονείς ή σύζυγοι ατόμων με αναπηρία ή με χρόνια/σπάνια πάθηση. Η ΕΣΑμεΑ τονίζει ότι η προσβασιμότητα και η συμπεριληπτική εκπαίδευση δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται με αποσπασματικές ρυθμίσεις, αλλά απαιτούν ολιστικό σχεδιασμό, μόνιμες λύσεις και διαβούλευση με την ΕΣΑμεΑ και όλους τους άμεσα εμπλεκόμενους φορείς της εκπαίδευσης.
Κύρια σημεία παρέμβασης (όλα τα σχόλια και οι προτάσεις στην επιστολή):
Άρθρο 79 «Εθνικό Παρατηρητήριο για την ενίσχυση της ασφάλειας και την πρόληψη φαινομένων βίας εντός των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων» και Άρθρο 98 «Πλατφόρμα ταυτοποίησης κατόχων αθλητικών εισιτηρίων
Η ΕΣΑμεΑ ζητάει οι δράσεις του Εθνικού Παρατηρητηρίου να είναι προσβάσιμες σε άτομα με αναπηρία και με χρόνια ή/και πάθηση και η Πλατφόρμα ταυτοποίησης κατόχων αθλητικών εισιτηρίων, αντίστοιχα, να είναι απόλυτα προσβάσιμη και σε άτομα με αναπηρία.
Άρθρο 117: Εκπαίδευση μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. ζητά την απόσυρση του άρθρου, τονίζοντας ότι οι θεσμοί Παράλληλης Στήριξης και Τμημάτων Ένταξης χρειάζονται συνολική αξιολόγηση και αναμόρφωση. Επισημαίνεται η ανάγκη για μόνιμο προσωπικό, έγκαιρη στελέχωση πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς, και θεσμοθέτηση τακτικής αξιολόγησης κάθε τριετία. Για ακόμη μία φορά επιχειρείται η εισαγωγή αποσπασματικών νομοθετικών ρυθμίσεων που αφορούν δύο κρίσιμους θεσμούς της εκπαιδευτικής διαδικασίας για μαθητές και μαθήτριες με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες: α) την Παράλληλη Στήριξη και β) τα Τμήματα Ένταξης. Ο κ. Λυμβαίος υπογράμμισε και τόνισε με έμφαση, εκ μέρους της ΕΣΑμεΑ, ότι κάθε αποσπασματική νομοθετική παρέμβαση στην εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, όπως αυτή του εν λόγω σ/ν, υπονομεύει τη διασφάλιση μιας ενιαίας, ποιοτικής και συμπεριληπτικής εκπαίδευσης.
Άρθρο 118: Βιβλία μαθητή για τη διδασκαλία μαθημάτων ξένων γλωσσών του δημοτικού σχολείου και του γυμνασίου
Tα διδακτικά βιβλία να συνοδεύονται υποχρεωτικά από προσβάσιμες εκδόσεις για μαθητές με προβλήματα ακοής (υποτιτλισμός, ΕΝΓ) και μειωμένη όραση (μεγαλογράμματη εκτύπωση).
Άρθρο 125: Χρόνος απόσπασης για τη θεμελίωση του δικαιώματος μετάθεσης για τους νεοδιοριζόμενους εκπαιδευτικούς ή μέλη Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού = Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού
Χαιρετίζεται η προσθήκη για υπολογισμό του χρόνου απόσπασης ως χρόνου υπηρεσίας στην οργανική θέση, με ειδική μέριμνα για εκπαιδευτικούς και γονείς παιδιών με αναπηρία. Ωστόσο, τα σοβαρά ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, αλλά και οι εκπαιδευτικοί γονείς ή νόμιμοι κηδεμόνες ή σύζυγοι ατόμων με βαριές αναπηρίες, αναφορικά με τις τοποθετήσεις και τις μεταθέσεις παραμένουν, διότι οι ευνοϊκές ρυθμίσεις που ισχύουν, αφορούν σε εκπαιδευτικούς ή μέλη Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π. που: i) ανήκουν στις ειδικές κατηγορίες μετάθεσης της παρ. 1 του άρθρου 13 του αναχρονιστικού π.δ. 50/1996 (Α` 45), το οποίο χρονολογείται από το 1996 και χρήζει άμεσης αναμόρφωσης και επικαιροποίησης, ή του άρθρου 8 του π.δ. 56/2001 (Α` 47), αντίστοιχα, ii) έχουν, οι ίδιοι ή οι σύζυγοί τους, ποσοστό αναπηρίας (75%) και άνω, το οποίο είναι αυθαίρετο, διότι δεν συνδέεται με καμία άλλη παροχή στη χώρα μας και δεν γνωρίζουμε τους λόγους που καθιερώθηκε, και iii) έχουν τέκνα με αναπηρία εξήντα επτά τοις εκατό (67%) και άνω, το οποίο επίσης είναι αυθαίρετο, διότι έχει καθιερωθεί ποσοστό αναπηρίας 50% για τα τέκνα, όπως εξάλλου ισχύει και για τη μοριοδότηση των εκπαιδευτικών με αναπηρία, σύμφωνα με την παρ. γ του άρθρου 57 του ν. 4589/2019.
Άρθρο 126 «Οργανικές θέσεις Εκπαιδευτικών και Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού στα Κέντρα Διεπιστημονικής Αξιολόγησης Συμβουλευτικής και Υποστήριξης
Ζητείται η ενίσχυση του προσωπικού, με ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη για ειδικούς με πιστοποιημένη επάρκεια στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα, χωρίς μείωση των θέσεων στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Κεφάλαιο Α’ - Ζητήματα Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
Η Συνομοσπονδία αιτείται ειδικές ρυθμίσεις ενδεικτικά για:
κάλυψη κόστους ακουστικών βαρηκοΐας από το υπουργείο και τον ΕΟΠΥΥ,
χρηματοδότηση υπηρεσιών διερμηνείας στην ΕΝΓ,
μοριοδότηση της γνώσης ΕΝΓ στους εκπαιδευτικούς,
εξασφάλιση προσβασιμότητας στα Εσπερινά Σχολεία.
«Κεφάλαιο Β’-Ρυθμίσεις για την Ανώτατη Εκπαίδευση»,
Προτείνονται διατάξεις για βελτίωση της πρόσβασης κωφών και βαρήκοων φοιτητών, ίδρυση τμήματος Διερμηνείας και Μελέτης της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας, καθώς και απαλλαγή από την υποχρέωση ξένης γλώσσας για εισαγωγή σε μεταπτυχιακά.
Άρθρο 142 «Ρυθμίσεις για την αξιολόγηση εκπαιδευτικών και μελών Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (Ε.Ε.Π.) και Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού (Ε.Β.Π.)
Ζητείται η παρουσία πιστοποιημένου διερμηνέα ΕΝΓ για την αξιολόγηση κωφών και βαρήκοων εκπαιδευτικών, καθώς και ενίσχυση με συμβούλους εξειδικευμένους στην ΕΝΓ και το Braille.
Άρθρο 147 και Κεφάλαιο Ε’ - Κέντρα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Κ.Ε.Ε.Κ.)
Προβλέπεται η ενίσχυση των Κ.Ε.Ε.Κ. με πιστοποιημένους διερμηνείς ΕΝΓ, η διασφάλιση προσβασιμότητας στις εγκαταστάσεις, και η στελέχωση των Γραφείων Επαγγελματικής Ανάπτυξης με Ψυχολόγο και Κοινωνικό Λειτουργό για υποστήριξη ατόμων με αναπηρία.
Το άρθρο 151 «Εξειδίκευση των προϋποθέσεων παροχής σχολικού νοσηλευτή-Εξουσιοδοτική διάταξη-Αντικατάσταση παρ. 5 άρθρου 34 ν.3699/2008», εγείρει σοβαρά θεσμικά, επιστημονικά και ηθικά ζητήματα που καθιστούν αναγκαία την απόσυρσή του από το σχέδιο νόμου και την εκ νέου επανα-διατύπωσή του ύστερα από διαβούλευση με τους αρμόδιους φορείς, όπως είναι η Ε.Σ.Α.μεΑ., η Επιτροπή Σχολικών Νοσηλευτών του υπουργείου Υγείας, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Σχολικών Νοσηλευτών και Επισκεπτών Υγείας κ.α. Ζητείται σαφής εξειδίκευση των προϋποθέσεων και υποχρεωτική πρόβλεψη νοσηλευτικής υποστήριξης για μαθητές με αναπηρία.
Δύο ερωτήσεις τέθηκαν στον εκπρόσωπο της ΕΣΑμεΑ από την Ελληνική Λύση και αφορούσαν στην χορήγηση της Παράλληλης Στήριξης που αναφέρεται στο άρθρο 117 και στην προσβασιμότητα των υποδομών επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης στην οποία γίνεται αναφορά στο άρθρο 147 του σχεδίου νόμου. Ο κ. Λυμβαίος απάντησε ότι «προφανώς και δεν συμφωνεί η ΕΣΑμεΑ με την χορήγηση Π.Σ. ανάλογα με τους μαθητές του σχολείου και όχι σε κάθε μαθητή/μαθήτρια που πραγματικά χρειάζεται, σύμφωνα με σχετικές γνωματεύσεις που αρμοδίως χορηγούνται, αλλά εάν δεν γίνει ουσιαστική, συνολική και εις βάθος αξιολόγησης των θεσμών της Παράλληλης Στήριξης και των Τμημάτων Ένταξης, και όσο οι δύο αυτοί θεσμοί αντιμετωπίζονται με αποσπασματικές νομοθετικές παρεμβάσεις χωρίς αναμόρφωσή τους με βάση τα ευρήματα της αξιολόγησης, όπως το εν λόγω άρθρο 117 του σ/ν, τόσο η ΕΣΑμεΑ δεν μπορεί να συμφωνεί γιατί δεν διασφαλίζεται με τον τρόπο αυτό μία ενιαία, ποιοτική και συμπεριληπτική εκπαίδευση για μαθητές και μαθήτριες με αναπηρία, χρόνια ή/και σπάνια πάθηση, για μαθητές και μαθήτριες με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες». Αναφορικά με το κατά πόσο είναι προσβάσιμες οι υποδομές επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, ο κ. Λυμβαίος είπε πως παρά το ότι τα τελευταία χρόνια με την λειτουργία του Κ.Σ.Ε.Ε.Κ. και των περιφερειακών Σ.Σ.Π.Α.Ε., όπου συμμετέχει η ΕΣΑμεΑ, αναδεικνύονται και αντιμετωπίζονται και θέματα προσβασιμότητας υποδομών στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, κυρίως εργαστηρίων, εντούτοις «απέχουμε ακόμα πολύ από το να πούμε ότι οι υποδομές που υλοποιείται η επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση είναι προσβάσιμες για τα άτομα με αναπηρίες ή ότι οι ειδικότητες στις δομές αυτές έχουν απόλυτη ανταπόκριση και απορροφητικότητα από τις τοπικές αγορές εργασίας».
