30 Νοεμβρίου 1943, ένα από τα πιο στυγερά εγκλήματα στην περίοδο της κατοχής.
Δήλωση προέδρου ΕΣΑμεΑ Ιωάννη Βαρδακαστάνη:
Το μπλόκο των αναπήρων κατά την περίοδο της Κατοχής αποτελεί ένα από τα κορυφαία και συχνά λιγότερο προβεβλημένα γεγονότα της ελληνικής αντίστασης. Οι ανάπηροι πολέμου, πολλοί από τους οποίους έφεραν βαριά τραύματα από τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, αρνήθηκαν να παραδώσουν τη φωνή και την αξιοπρέπειά τους στους κατακτητές.
Το μπλόκο της 30ής Νοέμβρη 1943 στα νοσοκομεία, όταν οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής συνέλαβαν και εκτέλεσαν ανάπηρους πολέμου της Αλβανίας, αποτελεί ορόσημο για το αναπηρικό κίνημα όχι μόνο ως ιστορικό γεγονός, αλλά ως βαθιά πολιτική υπενθύμιση ότι η αναπηρία δεν είναι ποτέ αποκομμένη από τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.
Τα άτομα με αναπηρία εκείνης της εποχής δεν υπήρξαν παθητικά θύματα· είχαν οργανωθεί, διεκδικούσαν αξιοπρέπεια, επιβίωση και κοινωνική αναγνώριση. Η στοχοποίησή τους από τους ναζί ανέδειξε πόσο εύκολα τα αυταρχικά καθεστώτα επιδιώκουν να εξοντώσουν όσους θεωρούν «ανεπιθύμητους», καθώς και την τραγική κατάληξη ιδεολογημάτων περί αρτιμέλειας.
Για εμάς σήμερα, στο αναπηρικό κίνημα, το γεγονός αυτό λειτουργεί ως πυξίδα: μας θυμίζει ότι τα δικαιώματά μας δεν είναι δεδομένα και ότι η ορατότητα και η συλλογική οργάνωση είναι ζωτικής σημασίας. Το μπλόκο του ’43 δείχνει πως τα άτομα με αναπηρία μπορούν να αποτελέσουν ενεργό μέρος ενός ευρύτερου κινήματος αντίστασης και κοινωνικής δικαιοσύνης. Είναι καθήκον μας να κρατήσουμε ζωντανή αυτή τη μνήμη και να τη μετατρέψουμε σε δύναμη για σύγχρονους αγώνες ενάντια στον αποκλεισμό, τον φασισμό και κάθε μορφή υποτίμησης της ζωής μας.
