Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε,
Αξιότιμα Μέλη της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων
Εν’ όψει της συζήτησης που θα διεξαχθεί στην Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων για το Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Εργασίας «Νέο Ασφαλιστικό Σύστημα και συναφείς διατάξεις» η Ε.Σ.Α.μεΑ. καταθέτει τις προτάσεις της επί των άρθρων που αφορούν στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά θέματα των ατόμων με αναπηρία.
Όπως γνωρίζετε στην παρούσα οικονομική περίοδο τα άτομα με αναπηρία έχουν ήδη υποστεί τη μείωση του εισοδήματός τους αφού δεν εξαιρέθηκαν, όπως θα έπρεπε, από τα πρόσφατα επώδυνα οικονομικά μέτρα της περικοπής των συντάξεων, μισθών, επιδομάτων αδείας κ.λπ. Με τις ρυθμίσεις του παρόντος νομοσχεδίου η πολιτεία πρέπει πρώτα και κύρια να προσπαθήσει να αποκαταστήσει τη μείωση της απώλειας του εισοδήματος που έχουν υποστεί τα άτομα με αναπηρία και οι οικογένειές τους.
Οι προτάσεις αυτές, καταρτίστηκαν μετά από την προσεκτική εξέταση του νομοσχεδίου και σκοπεύουν στην κοινωνική προστασία και την οικονομική ενδυνάμωση των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους. Με τα άρθρα 6, 7 του νομοσχεδίου επιχειρείται προς τη σωστή κατεύθυνση η Αναμόρφωση του Συστήματος Αξιολόγησης και Πιστοποίησης της Αναπηρίας. Οι προτάσεις που κατατίθενται έχουν σκοπό τη βελτίωση των νέων αυτών ρυθμίσεων και την αποφυγή μελλοντικών διαδικαστικών προβλημάτων που θα προκύψουν από την εφαρμογή τους.
Αναλυτικά οι προτάσεις μας κατά άρθρο έχουν ως εξής:
Άρθρο 2: Βασική Σύνταξη
Προτείνουμε στην περ. Α στη 2η παράγραφο στο τέλος της πρότασης [Η μείωση αυτή…..με τις διατάξεις του ν. 612/1977] να συμπληρωθεί ως εξής: Η μείωση αυτή δεν έχει εφαρμογή σε όσους συνταξιοδοτούνται με τις διατάξεις του ν.612/1977 (ΦΕΚ Α΄ 164) και του άρθρου 3 ν. 2227/1994.
Άρθρο 3: Αναλογικό ποσό σύνταξης ασφαλισμένων από 1.1.2011 και εφεξής
α) Ζητούμε το άθροισμα των ποσών της βασικής και αναλογικής σύνταξης για τους ασφαλισμένους με αναπηρία εξ’ οιαδήποτε αιτίας που έχουν ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω (αντί του 80% που αναφέρεται στο παρόν Ν/Σ) να μην υπολείπεται του ποσού που αντιστοιχεί στα 20 ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτη (αντί των 15 ημερομισθίων που αναφέρεται στο Ν/Σ), όπως καθορίζεται κάθε φορά από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
Σχόλιο: Με το νέο νομοσχέδιο είναι γεγονός ότι μειώνονται περαιτέρω οι ήδη χαμηλές συντάξεις αναπηρίας. Η αύξηση του κατώτατου ορίου των συντάξεων αναπηρίας από τα 15 ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτη στα 20 είναι το ελάχιστο που μπορεί να πράξει η πολιτεία, προκειμένου να καλύψει τις στοιχειώδεις βιοτικές ανάγκες των ατόμων με αναπηρία.
β) Προτείνουμε να προστεθεί διάταξη με την οποία θα ορίζεται ρητά ότι: Από το 2011 κατά τον υπολογισμό των συντάξεων που χορηγούνται βάσει των διατάξεων του ν. 612/1977 και των συμπληρώσεων του λαμβάνεται υπόψη ως ασφαλιστικό χρόνος η 40ετία (δηλ. σαράντα τεσσαρακοστά).
Άρθρο 6: Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας
παρ. 2:
α)Προτείνουμε να τεθούν συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα για την έκδοση των προγραμμάτων ειδικής εκπαίδευσης στο έργο των Υγειονομικών Επιτροπών, καθώς και της διαδικασίας της Εκπαίδευσης του Ειδικού Σώματος Ιατρών Υγειονομικών Επιτροπών. Επομένως στην παρ. 2 θα πρέπει να προστεθεί εδάφιο ως εξής: «Η εκπόνηση των ειδικών προγραμμάτων και η διαδικασία της εκπαίδευσης του Ειδικού Σώματος Ιατρών Υγειονομικών Επιτροπών θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί το αργότερο έως τις 30-12-2011» Σημειώνουμε ως καταληκτική ημερομηνία την 30η-12-2011, δεδομένου ότι ήδη θα έχει εκδοθεί ο νέος Κανονισμός Πιστοποίησης της Αναπηρίας στον οποίο θα πρέπει να διασφαλισθεί ότι θα εκπαιδευτεί το σύνολο των ιατρών που συμμετέχουν στις Υγειονομικές Επιτροπές.
β) Επίσης, στην παρ. 2 στο σημείο όπου αναφέρεται ότι τα προγράμματα ειδικής εκπαίδευσης εκπονούνται από τη Διεύθυνση Αναπηρίας του ΙΚΑ να συμπληρωθεί ως εξής: Τα προγράμματα ειδικής εκπαίδευσης εκπονούνται από τη Διεύθυνση Αναπηρίας και Ιατρικής Εργασίας του Ι.Κ.Α. ΕΤΑΜ σε συνεργασία με την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία και εγκρίνονται με απόφαση του Διοικητή του Ιδρύματος.
παρ. 4: Στο τέλος της παρ. 4 προτείνουμε την προσθήκη της ακόλουθης φράσης: Οι Υγειονομικές Επιτροπές στεγάζονται υποχρεωτικά σε κτίρια που διαθέτουν ειδική πρόσβαση για άτομα με αναπηρία. Σε περίπτωση που λόγω της πάθησης είναι αδύνατη ή ιδιαίτερα δυσχερής η μετακίνηση του ασφαλισμένου, η εξέταση από τις Υγειονομικές Επιτροπές γίνεται στην οικία του. Τα κριτήρια, οι προϋποθέσεις και οι τυχόν λεπτομέρειες του συστήματος της κατ’ οίκον υγειονομικής εξέτασης ρυθμίζονται με την έκδοση Υπουργικής Απόφασης.
παρ. 6: Με την την παρ. 6 του άρθρου 6 του παρόντος νομοσχεδίου προβλέπεται η κατάρτιση Μητρώου Ατόμων με Αναπηρία με την έκδοση Κοινής Υπουργικής Απόφασης. Αντιληπτό είναι ότι οι ρυθμίσεις και όλα τα επιμέρους στοιχεία αυτής της τόσο σημαντικής διαδικασίας αφορούν στην καταγραφή και τήρηση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων. Επομένως, θεωρούμε ότι η ίδρυση και η κατάρτιση του Μητρώου θα πρέπει να προβλέπεται με την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος, του οποίου οι διατάξεις κρίνονται για τη συνταγματικότητά τους από το Συμβούλιο Επικρατείας, το οποίο, ως ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της χώρας ελέγχει τη νομιμότητα των διοικητικών πράξεων και έχει καταξιωθεί ως ο ισχυρός προστάτης, τόσο του πολίτη, όσο και του δημοσίου. Υπό αυτό το πρίσμα, προτείνουμε την αντικατάσταση της παρ. 6 ως εξής: Με Προεδρικό Διάταγμα το οποίο προτείνεται από τους Υπουργούς Εργασίας και Υγείας καταρτίζεται το Εθνικό Μητρώο Ατόμων με Αναπηρία, αφού πρώτα ζητηθεί η γνώμη της Ε.Σ.ΑμεΑ. επί των ρυθμίσεων του. .
παρ. 7:
α) Προτείνουμε οι Επιτροπές Πιστοποίησης της Αναπηρίας που λειτουργούν σήμερα στους Φ.Κ.Α. στις νομαρχίες και στο Δημόσιο να καταργηθούν από 1-1-2012 (αντί 1-1-2011) ημερομηνία κατά την οποία βάσει της πρότασής μας για την πρόβλεψη συγκεκριμένων χρονοδιαγραμμάτων (βλ. προτάσεις άρθρου 2) θα έχει ολοκληρωθεί η σύσταση και λειτουργία του Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας.
β) Επίσης, προτείνουμε για την ομαλή λειτουργία του ενιαίου Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας και την άσκοπη ταλαιπωρία των ατόμων με αναπηρία να συμπληρωθεί εδάφιο ως εξής: Οι γνωματεύσεις των καταργούμενων Υγειονομικών Επιτροπών ισχύουν και γίνονται αποδεκτές, για όλες τις παροχές που δικαιούνται βάσει της κείμενης νομοθεσίας τα άτομα με αναπηρία, έως και τη λήξη τους.
Άρθρο 7: Προτείνουμε την επαναδιατύπωση του άρθρου 7 ως εξής:
Άρθρο 7: Ενιαίος Κανονισμός Προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας και Μη Αναστρέψιμων Βλαβών
Το ποσοστό αναπηρίας που συνεπάγεται κάθε πάθηση ή βλάβη ή σωματική ή ψυχική ή πνευματική εξασθένιση ή η συνδυασμένη εμφάνιση τέτοιων παθήσεων ή βλαβών ή εξασθενήσεων καθώς και οι υποτροπές αυτών, όπως και ο καθορισμός των μη αναστρέψιμων βλαβών οι οποίες θα χαρακτηρίζονται άπαξ χωρίς επανέλεγχο, προκαθορίζεται για όλους τους Ασφαλιστικούς Φορείς με εκατοστιαία αναλογία σε Ενιαίο Κανονισμό Προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας και Μη Αναστρέψιμων Βλαβών, που θα εκδοθεί εντός εξαμήνου από τη δημοσίευση του νόμου αυτού, μετά από γνώμη Ειδικής Επιστημονικής Επιτροπής η οποία συγκροτείται με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, στην οποία συμμετέχει υποχρεωτικά εκπρόσωπος που υποδεικνύεται από την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ). Η Ειδική Επιστημονική Επιτροπή κατά την κατάθεση της γνώμης της λαμβάνει υπόψη της τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία και τις αποφάσεις της Παγκόσμιας Οργάνωσης για την Υγεία, καθώς και την παρ. 6 του άρθρου 21 και άλλες συναφείς διατάξεις. Ο Ενιαίος Κανονισμός Προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας και Μη αναστρέψιμων Βλαβών θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί το αργότερο εντός 9 μηνών και το διάστημα αυτό δεν θα μπορεί να παραταθεί παρά μόνο με απόφαση του Υπουργού Εργασίας.
Ως την έκδοση του νέου Ενιαίου Κανονισμού η αναπηρία στις Υγειονομικές Επιτροπές του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ προσδιορίζεται σύμφωνα με όσα σήμερα ισχύουν στον Κανονισμό Εκτίμησης Βαθμού Αναπηρίας του ΙΚΑ, η εφαρμογή του οποίου επεκτείνεται σε όλες τις Υγειονομικές Επιτροπές πιστοποίησης αναπηρίας πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες που λειτουργούν σήμερα στους ΦΚΑ, στις νομαρχίες και το δημόσιο συμπεριλαμβανομένης και της Ανώτατης Στρατού Υγειονομικής Επιτροπής (Α.Σ.Υ.Ε) καταργούμενης κάθε άλλης αντίθετης γενικής ή ειδικής διάταξης. Αιτήσεις που έχουν υποβληθεί και εκκρεμούν ενώπιον όλων των ανωτέρω Υγειονομικών Επιτροπών θα κρίνονται σύμφωνα με τον ως άνω Κανονισμό.
Από της εφαρμογής του Ενιαίου Κανονισμού οι επιλαμβανόμενες των περιπτώσεων Υγειονομικές Επιτροπές υποχρεούνται στις γνωματεύσεις τους να μνημονεύουν ρητά το σχετικό εδάφιο ή τον συνδυασμό εδαφίων στα οποία ερείδεται ο προσδιορισμός του ποσοστού αναπηρίας.
Άρθρο 8: Μονιμοποίηση Σύνταξης Αναπηρίας των ασφαλισμένων από 1.1.1993
Σημαντικά ερωτηματικά ανεγείρονται για το άρθρο 8, του υπό συζήτηση νομοσχεδίου, σύμφωνα με το οποίο τροποποιείται η παρ. 3 του άρθρου 25 του ν. 2084/1992. Με την τροποποίηση αυτή:
α) δίνεται η δυνατότητα στις Υγειονομικές Επιτροπές να προχωρούν αυτεπάγγελτα, ουσιαστικά αυθαίρετα και χωρίς καμία αιτιολόγηση, στον έλεγχο των συντάξεων αναπηρίας με την υποβολή του συνταξιούχου σε ιατρική εξέταση. Εάν δεν συμπεριληφθούν ισχυρές εγγυήσεις το μέτρο αυτό ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί ανεξέλεγκτα από τις Υγειονομικές Επιτροπές, γι’ αυτό ζητούμε την απάλειψή της. Σε καμία περίπτωση οι ιατροί που στελεχώνουν τις Υγειονομικές Επιτροπές δεν επιτρέπεται να λειτουργήσουν αυθαίρετα ως εισαγγελείς,
β) ουσιαστικά καταργείται η αυτοδίκαιη οριστική συνταξιοδότηση των ατόμων με αναπηρία που συνταξιοδοτούνται λόγω αναπηρίας συνεχώς επί 12 έτη, ή συνταξιοδοτούνται 20 έτη διακεκομμένα, εάν δεν έχουν συμπληρώσει το 55ο έτος της ηλικίας τους. Δηλαδή με τη νέα διάταξη, ένα άτομο με βαριά αναπηρία το οποίο συνταξιοδοτείται αποδεδειγμένα από νεαρή ηλικία για λόγους αναπηρίας επί 12 ή 20 έτη θα υπόκειται στο καθεστώς της συνεχούς επανεξέτασής του από τις επιτροπές μέχρι να συμπληρώσει το 55ο έτος.
Για την εξάλειψη αυτής της αδικίας ζητούμε την επαναφορά των σημείων γ) και δ) στο άρθρο 25 παρ. 3 του ν. 2084/1992 ως εξής:
[Οι συντάξεις λόγω αναπηρίας είναι οριστικές για τις περιπτώσεις των ασθενών που προβλέπονται από ρητή διάταξη, μπορεί δε να είναι οριστικές, εφόσον οι υγειονομικές επιτροπές γνωματεύουν ότι η ανικανότητα είναι μόνιμη. Οι συντάξεις λόγω αναπηρίας καθίστανται αυτοδικαίως οριστικές όταν:
α)……… (ως έχει)
β)……….(ως έχει)
γ) Ο επί 12ετία συνεχώς συνταξιοδοτούμενος ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας
δ) Ο επί 20ετία διακεκομμένα, αλλά από τριετίας συνεχώς συνταξιοδοτούμενος ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας.
Άρθρο 16: Απασχόληση Συνταξιούχων
Στην παρ. 6 ορίζονται οι πληθυσμιακές ομάδες των συνταξιούχων, στις οποίες δεν εφαρμόζονται οι περιοριστικές διατάξεις του εν’ λόγω άρθρου για την απασχόληση των συνταξιούχων.
Σε αυτές τις ομάδες, διαπιστώνουμε ότι δεν συμπεριλαμβάνονται τα άτομα με αναπηρία, που όπως αναφέραμε έχουν ήδη υποστεί τη μείωση του εισοδήματός τους, καθώς οι συνταξιούχοι που είναι γονείς ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω. Ειδικά για τους γονείς των ατόμων με βαριές αναπηρίες (νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές κινητικές αναπηρίες, πολλαπλές αναπηρίες κ.λπ) επισημαίνουμε ότι η πλειοψηφία τους, λόγω της έλλειψης δημοσίων υποστηρικτικών δομών και υπηρεσιών για τα άτομα με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, αναλαμβάνουν με ίδια χρηματικά μέσα την κάλυψη των πρόσθετων αναγκών που πηγάζουν από την αναπηρία των παιδιών τους, ανεξαρτήτως της ηλικίας αυτών. Γι’ αυτό το λόγο, οι γονείς που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριά αναπηρία ακόμη και όταν συνταξιοδοτηθούν αναγκάζονται να συνεχίσουν την απασχόλησή τους. Σημειώνουμε ότι η ανάγκη απασχόλησής ειδικά των χαμηλοσυνταξιούχων γονέων γίνεται επιτακτικότερη, αφού το οικογενειακό τους εισόδημα αναπόφευκτα μειώνεται, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να καλύψουν το πρόσθετο κόστος της αναπηρίας των τέκνων τους.
Υπό αυτό το πρίσμα προτείνουμε η παρ. 6 του άρθρου 16 να συμπληρωθεί ως εξής:
6. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν έχουν εφαρμογή:
α. στον επιζώντα …………………….
β. ………………………………
ε) στα άτομα με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω,
στ.) στους γονείς των οποίων ένα τουλάχιστον τέκνο είναι άτομο με αναπηρία με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω, εφόσον το άτομο με αναπηρία δεν περιθάλπεται σε δομή κλειστής περίθαλψης.
Άρθρο 31: Ενιαίο Σύστημα Υπηρεσιών Υγείας
Με το άρθρο 31 επιχειρείται για τη διαμόρφωση ενιαίου πλαισίου παροχής υπηρεσιών υγείας, η ένταξη και η λειτουργία των μονάδων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας υγείας του Ε.Σ.Υ. και των Φ.Κ.Α. σε ενιαίο πλαίσιο. Για το σκοπό αυτό συστήνεται στο Υπουργείο Υγείας Συμβούλιο Συντονισμού στο οποίο προτείνουμε τη συμμετοχή εκπροσώπου της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία.
Άρθρο 32: Σύμπραξη Φ.Κ.Α. για παροχές υγείας
Ομοίως, ζητούμε την συμμετοχή εκπροσώπου της Ε.Σ.ΑμεΑ στο Συμβούλιο Κοινωνικής Ασφάλισης που λειτουργεί στη Γενική Γραμματεία Κοινωνικών Ασφαλίσεων, δεδομένου ότι αρμοδιότητες και οι αποφάσεις που λαμβάνει αφορούν σε θέματα μείζονος σημασίας για τα άτομα με αναπηρία.
Σχόλιο: Επισημαίνουμε ότι η διαμόρφωση ενός ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας για τα άτομα με αναπηρία αποτελεί πάγιο αίτημα της Ε.Σ.ΑμεΑ. η οποία έχει επισημάνει επανειλημμένως ότι ο κατακερματισμός του υφιστάμενου συστήματος παροχών οδηγεί σε τεράστιες διαφοροποιήσεις και ανισότητες, ως προς το είδος και ως προς το ύψος των παροχών, όχι μόνο μεταξύ των ασφαλισμένων των ασφαλιστικών ταμείων, αλλά και των ασφαλισμένων με αναπηρία που ανήκουν στην ίδια κατηγορία αναπηρίας.
Η τεχνογνωσία και η εμπειρία της Ε.Σ.ΑμεΑ. ως προς τα θέματα που εξετάζει το ανωτέρω Συμβούλιο είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει όχι μόνο στην βελτίωση της ποιότητας ζωής των ατόμων με αναπηρία αλλά θα συμβάλλει και στην εξοικονόμηση πόρων που κατευθύνονται στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας.
Άρθρο 38:
Με την παρ. 3 περ. γ εξαιρούνται από την παρακράτηση ειδικής εισφοράς οι συνταξιούχοι γήρατος ή αναπηρίας, οι οποίοι λαμβάνουν το εξωϊδρυματικό επίδομα παραπληγίας ή το επίδομα απολύτου αναπηρίας. Θεωρούμε δίκαιο, επειδή υπάρχουν κατηγορίες αναπηρίας οι οποίες δεν λαμβάνουν το εξωϊδρυματικό επίδομα ή το επίδομα απολύτου αναπηρίας, να εξαιρεθούν όλοι οι συνταξιούχοι που αποδεδειγμένα έχουν ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω, καθώς και οι γονείς που έχουν στη φροντίδα τους άτομο με βαριά και πολλαπλή και βαρύνονται φορολογικά από αυτό, δεδομένου ότι και αυτοί έχουν να αντιμετωπίσουν το πρόσθετο κόστος που πηγάζει από την αναπηρία των ιδίων ή των παιδιών τους.
Επίσης ζητούμε τη συμπερίληψη των ακόλουθων διατάξεων στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο:
• Επέκταση του άρθρου 1 του Ν. 612/1977 και στα άτομα που πάσχουν από τις ακόλουθες μορφές συγγενούς καρδιοπάθειας: α. Μονήρης κοιλία β. Μετάθεση μεγάλων αρτηριών γ. Τετραλογία του Fallot δ. Ατρησία βοτάλιου πόρου ε. Βαλβιδοπάθειες στ. Συνυπάρχουσα πρωτογενής ή δευτερογενής πνευμονική υπέρταση καθώς και σε όσους πάσχουν από ορθοκυστικές διαταραχές.
Σχόλιο: Σημειώνουμε ότι η συγγενής καρδιοπάθεια είναι χρόνια πάθηση, η οποία εκδηλώνεται εκ’ γενετής και οι προαναφερόμενες μορφές της χαρακτηρίζονται για τη βαρύτητά τους και το μικρό προσδόκιμο ζωής.
• Επέκταση των ευνοϊκών διατάξεων της παρ. 4 του άρθρου 5 του Ν. 3232/04, όπως αυτό τροποποιήθηκε με την παρ. 6 του άρθρου 61 του Ν. 3518/06 και σε όσους έχουν βάσει δικαστικής απόφασης την επιμέλεια/συμπαράσταση ατόμου με βαριά αναπηρία και ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω, εφόσον έχουν τη δικαστική συμπαράσταση/επιμέλεια 10 τουλάχιστον έτη και αποδεδειγμένα συνοικούν με το άτομο με αναπηρία.
Σε ότι αφορά τα θέματα εργασιακών σχέσεων, διαπιστώνουμε ότι δεν έχει ληφθεί ούτε ένα μέτρο για την προστασία των εργαζομένων με αναπηρία από τις απολύσεις, παρόλο που τα άτομα με αναπηρία σε περιόδους οικονομικής κρίσης είναι οι πρώτοι που απολύονται και οι τελευταίοι που προσλαμβάνονται. Επίσης, δεν έχει ληφθεί μέριμνα για την προστασία των θέσεων εργασίας των ατόμων με αναπηρία που βρίσκονται πλησίον της ηλικίας της συνταξιοδότησης ή για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας.
Η αιτιολόγηση ότι τα άτομα με αναπηρία προστατεύονται από το Ν. 2643/98 δεν καλύπτει όλους τους εργαζόμενους με αναπηρία αφού υπάρχουν εργαζόμενοι που δεν έχουν προσληφθεί μέσω αυτού του νόμου ή η αναπηρία τους έχει εμφανιστεί κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου.
Ζητούμε στο παρόν νομοσχέδιο να συμπεριληφθούν προστατευτικές διατάξεις όπως:
• Απαγόρευση απόλυσης εργαζόμενου με αναπηρία ή γονέα/κηδεμόνας τέκνου με αναπηρία ή θετού/ανάδοχου γονέα που έχει με δικαστική απόφαση την επιμέλεια ατόμου με αναπηρία.
• Η απόλυση ατόμου με αναπηρία είτε είναι ατομική είτε ομαδική να υπάγεται στις προστατευτικές διατάξεις του Ν. 2643/98.
Κύριε Πρόεδρε και Μέλη της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων,
Προσδοκούμε ότι με τη δική σας στήριξη οι ανωτέρω προτάσεις μας θα συμπεριληφθούν στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο.
Με εκτίμηση
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Ι. ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗΣ ΧΡ. ΝΑΣΤΑΣ
