Για το αναπηρικό κίνημα η Κάρτα Αναπηρίας, την οποία εισηγήθηκε το 1991 η Ε.Σ.Α.μεΑ., αποτελεί αναμφίβολα ένα εργαλείο προκειμένου να λυθούν τα χρόνια γραφειοκρατικά προβλήματα των ατόμων με αναπηρία. Αυτό όμως μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν αποδοθούν σε αυτήν χαρακτηριστικά ταυτότητας, ώστε να μπορεί να ρυθμίζει καθολικά, οριζόντια και κάθετα, τη σχέση του ατόμου με αναπηρία με όλες τις δημόσιες και ιδιωτικές αρχές.

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η μεταρρύθμιση αυτή δεν θα μετατραπεί σε παγίδα για χιλιάδες άτομα με αναπηρία, η Συνομοσπονδία θέτει τις παρακάτω βασικές προϋποθέσεις για τη χορήγηση της Κάρτας Αναπηρίας:

1. Η Πολιτεία να επενδύσει και να προχωρήσει στην οικοδόμηση ενός νέου μηχανισμού εκτίμησης και αξιολόγησης της αναπηρίας, που να μην οδηγεί σε περικοπές αλλά να αποδίδει στα άτομα με αναπηρία αυτό που πραγματικά πρέπει να έχουν για να μπορούν να συμμετέχουν ισότιμα στην κοινωνία.
2. Η Κάρτα Αναπηρίας να έχει καθολική ισχύ στο σύνολο όλων των δημόσιων και ιδιωτικών υπηρεσιών και σε όλα τα επίπεδα, τομεακό, διατομεακό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό.
3. Η όλη διαδικασία της θέσπισης του συστήματος της αξιολόγησης για τη χορήγηση της Κάρτας Αναπηρίας να γίνει με την παρουσία του εθνικού αναπηρικού κινήματος.

Τέλος, η Συνομοσπονδία ζήτησε να οριστεί άμεσα συνάντηση με τον Υπουργό Υγείας, δεδομένου ότι ο σχεδιασμός του συστήματος αξιολόγησης της αναπηρίας και η χορήγηση της Κάρτας Αναπηρίας πρέπει να οικοδομηθούν σε ένα κλίμα ευρείας συνεργασίας με τον αναπηρικό χώρο.