Οι βασικές αρχές που θα πρέπει να διέπουν το ΚΕΠΑ, για τη διαφύλαξη της αξιοπρέπειας των πολιτών με αναπηρία, είναι οι εξής:
1. Καθολική προσβασιμότητα : Ειδικότερα τα κτίρια: είσοδοι κτιρίων, οι αίθουσες, βοηθητικοί χώροι στέγασής του, θέσεις στάθμευσης κλπ θα πρέπει να είναι προσβάσιμοι σε όλα τα άτομα με αναπηρία, ανεξαρτήτως εάν είναι αποδέκτες παροχής υπηρεσιών ή εργαζόμενοι σε υπηρεσίες του.
2. Καθολική προσβασιμότητα των διαδικτυακών τόπων του ΚΕΠΑ σε όλες τις κατηγορίες της αναπηρίας.
3. Καθολική πρόσβαση όλων των ατόμων με αναπηρία ανεξαρτήτως της κατηγορίας αναπηρίας στις υπηρεσίες του ΚΕΠΑ με τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων όπως : εξασφάλιση παροχής διερμηνείας στην νοηματική γλώσσα σε κωφούς, εξασφάλιση έκδοσης ενημερωτικού έντυπου υλικού εκτός των συμβατικών μορφών γραφής και σε γραφή Braille, έκδοση των οδηγιών σε νοηματική γλώσσα
4. Σεμινάρια επιμόρφωσης του διοικητικού προσωπικού σε θέματα που αφορούν στα άτομα με αναπηρία καθώς και του ιατρικού προσωπικού, προκειμένου να αντιμετωπιστούν λανθασμένες ή ακόμα και προσβλητικές πρακτικές και συμπεριφορές που έχουν καταγραφεί με το υπάρχον σύστημα.
Στην παρούσα στιγμή προτεραιότητα έχει η συγκρότηση του Ειδικού Σώματος Ιατρών, το οποίο είναι σαφές ότι θα πρέπει να εκπαιδευτεί και επί του ισχύοντος ΚΕΒΑ και των τροποποιήσεων του. Με γνώμονα την αποφυγή της έκδοσης γνωματεύσεων, οι οποίες δεν θα έχουν πλήρη, αναλυτική και επιστημονική αιτιολόγηση (φαινόμενο γενικευμένο με το προηγούμενο σύστημα αξιολόγησης), προτείνεται η εξέταση όσων προσφεύγουν στην Επιτροπή από ομάδα ιατρών των οποίων η ειδικότητα θα είναι σχετική με την πάθηση του εξεταζόμενου. Αναλόγως θα πρέπει το νέο ΚΕΠΑ να έχει σαφείς οδηγίες για την εξέταση ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες οι οποίες δεν δύναται να μετακινηθούν από το χώρο της οικίας τους.
Η Συνομοσπονδία καταλήγει: «Το εγχείρημα είναι μέγα. Πρέπει να τεθεί σε λειτουργία ένα διαφανές αντικειμενικό σύστημα που θα τυγχάνει κοινωνικής αποδοχής. Για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να θεσπιστεί όσο το δυνατό μεγαλύτερη κοινωνική συμμετοχή και κοινωνική λογοδοσία».
