Ο εξορθολογισμός των φαρμακευτικών δαπανών των ασφαλιστικών ταμείων δεν μπορεί να επιτευχθεί με τη μείωση ασφαλιστικών παροχών στα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη, πόσο μάλλον όταν αυτές σχετίζονται άμεσα με την αποτελεσματικότητα των σύγχρονων θεραπευτικών μεθόδων για το Σακχαρώδη Διαβήτη. Είναι αδιανόητο άτομα με ινσουλινοεξαρτώμενο ή ινσουλινοθεραπευόμενο διαβήτη, τα οποία ακολουθούν στην πλειονότητά τους το σχήμα πολλαπλών ενέσεων, να υπόκεινται σε μείωση των ταινιών μέτρησης σακχάρου, οι οποίες αποτελούν το Α και το Ω για τη χορήγηση σωστής δόσης ινσουλίνης και ως εκ τούτου σωστής ρύθμισης των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα τους.
Όπως υπογραμμίζει και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη, μειώσεις αναλωσίμων υλικών εγκυμονούν περαιτέρω κινδύνους για την αύξηση της εμφάνισης δυσμενών επιπλοκών που οδηγούν σε βαριές και μη αναστρέψιμες αναπηρίες. Σαφώς και ο πιο αδαής κατανοεί ότι τέτοιου είδους εξέλιξη θα αυξήσει με γεωμετρική πρόοδο τις ήδη αυξημένες δαπάνες του Συστήματος Υγείας και των Ασφαλιστικών Ταμείων, των οποίων το μεγαλύτερο ποσοστό κατευθύνεται για την αντιμετώπιση των επιπλοκών του Σακχαρώδη Διαβήτη.
Η Ε.Σ.ΑμεΑ. ζητεί την προσωπική παρέμβαση του κ. Λοβέρδου για την άμεση ανάκληση της υπ’ αριθ. πρωτ. 1080/02-11-2009 απόφασης του Ο.Α.Ε.Ε., σύμφωνα με την οποία μειώνονται αναλώσιμα υλικά βασικά και αναγκαία για τη σωστή ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης των ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη, ανεξάρτητα εάν ο Διαβήτης τους έχει εμφανιστεί πριν ή μετά την ηλικία των σαράντα ετών. Εκτός των άλλων, σημειώνεται ότι το Δ.Σ. του Ο.Α.Ε.Ε. προχώρησε στη χορήγηση λιγότερων ταινιών μέτρησης, και γενικώς αναλωσίμων υλικών στα ινσουλινοεξαρτώμενα άτομα που ο διαβήτης τους εμφανίζεται μετά την ηλικία των 40 ετών!
Η λήψη μέτρων παροχής ιατρικής και φαρμακευτικής περίθαλψης στα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις θα πρέπει πρώτα και κύρια να εξετάζει της σχέση κόστους και οφέλους -οφέλους θεραπευτικού ή αποκατάστασης- για το ίδιο το άτομο. Οι αποφάσεις για τη χορήγηση φαρμάκων, θεραπευτικών μέσων, δεν μπορεί να λαμβάνονται ερήμην νέων σύγχρονων θεραπευτικών μεθόδων και πρωτίστως ερήμην των ιδίων των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις.
