Καθώς ο πληθυσμός της Ευρώπης γηράσκει, οι εργαζόμενοι δεν επαρκούν για να καλύψουν τις αυξανόμενες ανάγκες της ηπείρου σε εργατικό δυναμικό, οι πολιτικοί αφυπνίζονται μπροστά στα επίμονα εμπόδια που καθιστούν σχεδόν αδύνατη την εξεύρεση εργασίας για πολλά άτομα με αναπηρία. Από τη Μαδρίτη και το workshop για την «Οικοδόμηση ικανοτήτων για την απασχόληση των ατόμων με αναπηρία στη Μεσόγειο», ο πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ Ιωάννης Βαρδακαστάνης, εκπροσωπώντας την ΕΟΚΕ, μίλησε για την ευκαιρία που παρουσιάζεται να μπορέσουν επιτέλους τα άτομα με αναπηρία να ασκήσουν το δικαίωμά τους στην εργασία σε ίση βάση, χωρίς περικοπές επιδομάτων και με εύλογες προσαρμογές.
Το εργαστήριο διοργανώθηκε από την Ένωση για τη Μεσόγειο και την Ισπανική Οργάνωση Τυφλών, με την υποστήριξη της Γερμανικής Υπηρεσίας Διεθνούς Συνεργασίας, με την επιδίωξη να τεθούν οι βάσεις για μια αγορά εργασίας χωρίς αποκλεισμούς, όπου τα άτομα με αναπηρία θα μπορούν να συμμετέχουν πλήρως και ισότιμα, συμβάλλοντας στην ευημερία και την ποικιλομορφία των χωρών της Μεσογείου.
Στην ομιλία του (επισυνάπτεται), ο κ. Βαρδακαστάνης μίλησε για τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία στην εύρεση εργασίας, για το μισθολογικό χάσμα, τα μεγάλα ποσοστά ανεργίας, τον ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν τα Συνδικάτα καθώς και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ στην πρόσβαση σε ποιοτική απασχόληση για τα άτομα με αναπηρία. Μεταξύ άλλων, επισήμανε ότι «είναι συγκλονιστικό το γεγονός ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ βλέπουμε τα ποσοστά ανεργίας να βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα και ενώ έχουμε σημειώσει σημαντική πρόοδο όσον αφορά στη συμπερίληψη των ανθρώπων στην εργασία μετά το ξέσπασμα της πρόσφατης οικονομικής κρίσης, καμία ευρωπαϊκή χώρα, ούτε μία, δεν έχει καταφέρει να βελτιώσει σημαντικά τα αποτελέσματα της απασχόλησης για τα άτομα με αναπηρία». Τόνισε επίσης τα τελευταία στοιχεία της Eurostat, σύμφωνα με την οποία μόνο το 51,3% των ατόμων με αναπηρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση απασχολούνται, σε σύγκριση με το 75,6% των ατόμων χωρίς αναπηρία: «Για τις γυναίκες με αναπηρία το ποσοστό είναι ακόμη χαμηλότερο, με μέσο ποσοστό απασχόλησης μόλις 49%. Τα νεαρά άτομα με αναπηρία ηλικίας 20 έως 29 ετών, από την πλευρά τους, έχουν μέσο ποσοστό απασχόλησης μόλις 47,4%.». Και από αυτούς «μόλις το 29% των ανδρών και το 20% των γυναικών με αναπηρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση εργάζονται με πλήρη απασχόληση. Παράλληλα, η Ευρώπη έχει ένα πολύ σαφές μισθολογικό χάσμα μεταξύ των ατόμων με αναπηρία».
Για το επίδομα αναπηρίας: «Ένα από τα σημαντικότερα εμπόδια που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία ώστε να εισέλθουν στην αγορά εργασίας στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, είναι η απειλή της απώλειας του επιδόματος αναπηρίας κατά την έναρξη της εργασίας. (…)Πρώτον, όπως έχουμε διαπιστώσει, τα άτομα με αναπηρία είναι ούτως ή άλλως πιο πιθανό να είναι χαμηλόμισθοι και εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης. Επιπλέον, η διαβίωση ως άτομο με αναπηρία κοστίζει γενικά σημαντικά περισσότερο από ό,τι για τα άτομα χωρίς αναπηρία.
Στην πραγματικότητα, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υπάρχει το επίδομα αναπηρίας εξ αρχής. Δεν είναι κάποιο γενναιόδωρο δώρο ή μια μορφή φιλανθρωπίας. Αποσκοπεί στην αποζημίωση των ατόμων για όλα τα πρόσθετα έξοδα που αντιμετωπίζουν εξαιτίας της διαβίωσης σε μια κοινωνία που δεν είναι φτιαγμένη για να εξυπηρετεί τις ανάγκες τους.
Αυτό είναι κάτι που στην πατρίδα μου, την Ελλάδα, καταπολεμήσαμε ακούραστα και με επιτυχία, προκειμένου να διευκολύνουμε τα άτομα με αναπηρία να αναλάβουν μισθωτή εργασία».
Για τον ρόλο των Συνδικάτων: «Γνωρίζουμε ότι τα Συνδικάτα έχουν τεράστιο ρόλο να διαδραματίσουν όταν πρόκειται να αγωνιστούν για δίκαιες και αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας. (…). τα Συνδικάτα θα πρέπει να γνωρίζουν σαφώς τις ανάγκες των εργαζομένων με αναπηρία, ώστε να μπορούν να συνηγορήσουν για λογαριασμό τους. Ο καλύτερος τρόπος για να συμβεί αυτό είναι να διασφαλιστεί ότι τα άτομα με αναπηρία συμμετέχουν πλήρως στα Συνδικάτα, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις πρέπει να γίνουν πιο προσιτές σε όλους τους εργαζομένους που συνήθως υποεκπροσωπούνται σε αυτές, όπως είναι οι εργαζόμενοι με αναπηρία».
Για την ΕΕ και τα κράτη: «Μία από τις κύριες προτάσεις μας είναι να θεσπίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση μια εγγύηση για την απασχόληση και τις δεξιότητες των ατόμων με αναπηρία, η οποία θα είναι ένα πρόγραμμα που θα χρησιμοποιεί κονδύλια της ΕΕ για να εγγυάται στα άτομα με αναπηρία που αναζητούν εργασία μια καλής ποιότητας προσφορά απασχόλησης, συνεχιζόμενης εκπαίδευσης, μαθητείας και πρακτικής άσκησης εντός περιόδου τεσσάρων μηνών (…)Χρειαζόμαστε επίσης όλες οι κυβερνήσεις, είτε στην Ευρώπη είτε αλλού, να χρησιμοποιούν τις κρατικές ενισχύσεις για να προσφέρουν θετικά κίνητρα στην αγορά εργασίας στους εργοδότες που καλωσορίζουν τους εργαζόμενους με αναπηρία - όπως είναι η παροχή επιδοτήσεων των μισθών, χρημάτων για προσαρμογές στο χώρο εργασίας και η υποστήριξη για το κόστος κατάρτισης».
