Άμεσα θεσμοθέτηση τιμητικής σύνταξης στη μητέρα παιδιού με αναπηρία!
Για τη Γιορτή της Μητέρας 11 Μαΐου η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία τονίζει ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι οι μητέρες με αναπηρία, χρόνια ή/και σπάνια πάθηση και οι μητέρες παιδιών με αναπηρία αντιμετωπίζουν πολλά εμπόδια και διακρίσεις με βάση την ηλικία, την αναπηρία, την χρόνια ή/και την σπάνια πάθηση, την εθνικότητα ή τη θρησκεία, την οικονομική και κοινωνική κατάσταση.
Οι μητέρες με αναπηρία πρόσφυγες, οι μητέρες με αναπηρία αιτούντες άσυλο, οι λεσβίες μητέρες με αναπηρία, οι μητέρες με αναπηρία Ρομά, οι άστεγες μητέρες με αναπηρία. Για την ΕΣΑμεΑ η προώθηση της ισότητας των μητέρων με αναπηρία/χρόνια/ σπάνια πάθηση και των μητέρων παιδιών με αναπηρία απαιτεί την οριζόντια ενσωμάτωση της διάστασης της αναπηρίας/ χρόνιας/ σπάνιας πάθησης στο σύνολο των πολιτικών και πρακτικών και την ανάπτυξη στοχευμένων πρωτοβουλιών από την ελληνική Πολιτεία.
Μία από τις εμβληματικές προτάσεις που συμπεριλαμβάνεται πάνω από 30 χρόνια στα αιτήματα της Ε.Σ.Α.μεΑ, είναι η απόδοση τιμητικής σύνταξης στη μητέρα παιδιού με βαριά αναπηρία (όπως τέκνο με βαριά νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο Down, πολλαπλές βαριές αναπηρίες, βαριά κινητική αναπηρία, χρόνιες ψυχικές διαταραχές), σε περίπτωση που δεν θεμελιώνει η ίδια συνταξιοδοτικό δικαίωμα, αναγνωρίζοντας την προσφορά της στην κοινωνία, στην πολιτεία και στο παιδί της,
Αναγνωρίζοντας τελικά ότι αυτή η μητέρα στερήθηκε τη δυνατότητα να μετέχει στην εργασία όπως άλλοι πολίτες, λόγω της αναπηρίας του παιδιού της και αφιερώθηκε στη φροντίδα του εξαιτίας της απουσίας δομών στήριξης από το Κράτος.
Καλούμε την ελληνική Πολιτεία και την ΕΕ να λάβουν μέτρα για την προώθηση των δικαιωμάτων των μητέρων με αναπηρία και των μητέρων με παιδιά με αναπηρία σε όλους τους νόμους και τις πολιτικές που επηρεάζουν τη ζωή τους, υπενθυμίζοντας ότι συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν πολυάριθμες μορφές εμποδίων, διακρίσεων, κακοποίησης και βίας σε όλη την Ευρώπη και στον κόσμο.
Οι μητέρες με αναπηρία και οι μητέρες παιδιών με αναπηρία συνεχίζουν να αγωνίζονται χωρίς υποστήριξη για ισότητα στην εργασία και εύλογες προσαρμογές, ενάντια στον μισαναπηρισμό, τη βία, την εκμετάλλευση, ενάντια σε ένα κόσμο ανδροκρατούμενο δίχως αναπηρίες.