Στο πρώτο πανελλαδικό αυτοδιοικητικό forum για την Αναπηρία που διοργάνωσε ο δήμος Ελληνικού - Αργυρούπολης προσκλήθηκε να απευθύνει χαιρετισμό ο πρόεδρος της Ε.Σ.Α..μεΑ. Ιωάννης Βαρδακαστάνης. Ο πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ εκπροσωπήθηκε, λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων, από τον αν. γεν. γραμματέα και πρόεδρο της ΠΟΣΓΚΑμεΑ Ιωάννη Μοσχολιό, στην εκδήλωση στην οποία χαιρέτησαν επίσης: ο οικοδεσπότης δήμαρχος Ελληνικού - Αργυρούπολης Γιάννης Κωνσταντάτος, η υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, εκπρόσωπος της Κυβέρνησης, Δ. Μιχαηλίδου, ο υπουργός Ανάπτυξης Τ. Θεοδωρικάκος, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης πρόεδρος ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ Ν. Ανδρουλάκης, ο εκπρόσωπος ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Ν. Παππάς, ο πρόεδρος του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ Στ. Κασσελάκης, ο Περιφερειάρχης Αττικής Ν. Χαρδαλιάς και ο εκπρόσωπος της ΚΕΔΕ και δήμαρχος Παπάγου - Χολαργού Ηλ. Αποστολόπουλος.
Η ομιλία- χαιρετισμός του κ. Βαρδακαστάνη, μεταξύ άλλων ανέφερε (ολόκληρη η ομιλία επισυνάπτεται):
«Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είναι ένας φορέας με σεβασμό στους θεσμούς, που δεν υπέπεσε ποτέ σε λαϊκισμούς. που συνεργάστηκε και θα συνεχίσει να συνεργάζεται πάντα με την Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλά και κάθε επίσημο φορέα του Κράτους, αναγνωρίζοντας και μη υποβαθμίζοντας θετικές εξελίξεις, πιέζοντας για περισσότερα, αναδεικνύοντας προβλήματα και στρεβλώσεις,
Για την ιστορία, για πρώτη φορά το 1996 η Ε.Σ.Α.μεΑ. και σύσσωμο το αναπηρικό κίνημα, ανέδειξαν στο δημόσιο διάλογο και κατέθεσαν ως αίτημα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και στην Ελληνική Κυβέρνηση, την ανάγκη εκπόνησης και εφαρμογής μιας ολιστικής, οργανωμένης και συντονισμένης εθνικής στρατηγικής δημόσιων πολιτικών για την προάσπιση και διασφάλιση από την ελληνική Πολιτεία των ανθρώπινων και συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία, χρόνιες ή/και σπάνιες παθήσεις και των οικογενειών τους.
Σο αναπηρικό κίνημα αγωνιζόμαστε εδώ και πολλά χρόνια με το σύνθημα “Τίποτα για εμάς χωρίς εμάς”. Είναι ζήτημα αξιοπρέπειας να αποδοθούν τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, χρόνιες ή/και σπάνιες παθήσεις, αναπτύσσοντας πολιτικές για την υποστήριξή τους. Είμαστε σε μια εποχή αβεβαιότητας ανασφάλειας και υποχώρησης του κοινωνικού κράτους και υποβάθμισης των δικαιωμάτων που οδηγεί τις κοινωνίες σε χαμηλές προσδοκίες, σε οπισθοδρόμηση, σε συντηρητικοποίηση, και παρά την όποια ανάπτυξη που υπάρχει και στατιστικά καταγράφεται, τα άτομα με αναπηρία όχι απλά δεν μετέχουν σε αυτή, αλλά περιθωριοποιούνται, μένουν πίσω, έχουν πλέον προβλήματα επιβίωσης».
